تو به من خندیدی - از همه چی

[ و به عمار پسر یاسر فرمود ، چون گفتگوى او را با مغیره پسر شعبه شنود . ] عمار او را واگذار ، چه او چیزى از دین بر نگرفته جز آنچه آدمى را به دنیا نزدیک کردن تواند ، و به عمد خود را به شبهه‏ها در افکنده تا آن را عذرخواه خطاهاى خود گرداند . [نهج البلاغه]

تو به من خندیدی - از همه چی
	خانه \| ارتباط \| مدیریت \|بازدید امروز:314

چراغ :: 83/10/8:: 1:8 عصر
تو به من خندیدی تو به من خندیدی و نمی دانستی من به چه دلهره از باغچه ی همسایه سیب را دزدیدم باغبان از پی من تند دوید سیب را دست تو دید غضب آلوده به من کرد نگاه سیب دندان زده از دست تو افتاد به خاک تو رفتی تو رفتی و هنوز سالهاست در گوش من آرام آرام خش خش گامهای تو تکرار کنان میدهد آزارم ومن اندیشه کنان غرق این پندارم که چرا خانه ی کوچک ما سیب نداشت
نظرات شما ()